Molino de viento de San Mateo

20080902-trasancos-082

Molino de viento de San Mateo (M. Lara, 2008)

Construído quizais a finais do século XVIII polos comerciantes franceses que construíran tamén os muíños fluviais de Xuvia, Santa Ícia e Os Amenadás, e o de mar do Ponto, atópase no lugar coñecido como Muíño de Vento, na parroquia de San Mateu de Trasancos no Concello de Narón (A Coruña), e aparece xa citado contra 1845 no Dicionario de Pascual Madoz. Está incluído no conxunto da casa grande á que pertence, cercado por unha muralla xunto cun pombal, un hórreo, o pozo e a propia casa, ademais doutros elementos e construcións adxectivas.

Trátase de un muíño do tipo de torre fixa con cuberta xiratoria, construído enriba dunha plataforma de terra de uns seis metros de diámetro que levanta entre metro e medio e tres metros sobre o terreo circundante. A torre é cilíndrica, de fábrica de cachote con perpiaños nos vans, tomada con cal grosa e recebado do mesmo. Ten dúas portas enfrontadas e dispostas nas caras norte e sur, con dúas fiestras no primeiro andar, unha pequena ó mediodía e unha grande ó levante. O interior, cun diámetro de 3,80 m, vai dividido en altura cun andar. Os muros teñen un grosor de un metro e unha altura de uns sete metros.

Perdida a cuberta e maquinaria, as inspeccións dos restos levadas ó cabo parecen indicar que contaba cunha soa moa. Atópase en estado de semi abandono e o Concello negocia a súa adquisición con idea de restauralo.

Bibliografía:

Bas López, B., 1991, Muiños de marés e de vento en Galicia, Catalogación Arqueolóxica e Artística de Galicia do Museo de Pontevedra, Fundación Pedro Barrié de la Maza, A Coruña, p. 213-214. ISBN 84-87819-13-3.

Llano Cabado, P. de, 1983, Arquitectura popular en Galicia: a casa mariñeira, a casa das agras, a casa do viño, as construccións adxetivas, Introdución xeográfica de Augusto Pérez Alberti, Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia, Santiago de Compostela. ISBN 84-85665-08-2.

Llorca Freire, G., Pérez Alberti, A., y Romero Masiá, A.M., 1982, Camiños de Ferrolterra, Mancomunidade de Ferrol, Ferrol, p. 55-56. D.L. C-913-1983. ISBN 84-500-9056-3.

Lorenzo Fernández, X., 1962, “Etnografía: cultura material. Os oficios: O pan”, Historia de Galiza, Ramón Otero Pedrayo (dir.), Editorial Nós, Buenos Aires. Vol. II, p. 671-681. ISBN 84-9745-054-X.

Lorenzo Fernández, X., 1983, Os oficios, Biblioteca Básica da Cultura Galega, Editorial Galaxia, Vigo. p. 301-305. ISBN 84-7154-425-3.

Madoz, P., 1845-1850, Diccionario Geográfico, Estadístico e Histórico de España y sus posesiones de Ultramar, 16 vol., Madrid, tomo VIII-Ferrol.

Montero Aróstegui, J., 1858, Historia y descripción de la villa y departamento del Ferrol, reedición de 1972 titulada “Historia de El Ferrol del Caudillo”, Gersán, Ferrol.

Soraluce Blond, J.R., y Fernández Fernández, X. (directores), 1999, Arquitecturas da provincia da Coruña: Ares, Fene, Mugardos, Narón e Neda, Deputación Provincial da Coruña, Coruña, p. 194-195. ISBN 84-95335-07-7.

Author

Related

Comments

No Comments Yet!

You can be first to comment this post!

Post Reply

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.